«Mην κλαις και μην γελάς, μονάχα να καταλαβαίνεις»
«ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΓΕΛΑΣ, ΜΟΝΑΧΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ»
(Μπ. Σπινόζα, Ολλανδός φιλόσοφος)
(Μπ. Σπινόζα, Ολλανδός φιλόσοφος)
Δώσαμε ως τίτλο σε αυτό το άρθρο την ρήση του Σπινόζα, γιατί τις τελευταίες μέρες και ώρες, μετά την υπογραφή συμφωνίας με το Ευρωπαϊκό Διευθυντήριο, σε ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας υπάρχουν ανάμεικτα συναισθήματα οργής, θυμού και απογοήτευσης. Αυτό που θέλουμε να τονίσουμε ακόμα μια φορά είναι ότι σε αυτές τις δύσκολες και μεταβατικές για την κοινωνία περιόδους, αυτό που χρειάζεται είναι να καταλαβαίνουμε και να εξηγούμε τα γεγονότα και τα φαινόμενα γιατί μόνο έτσι μπορούμε να έχουμε σωστή αντιμετώπιση απέναντι τους .
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ
Είχαμε τονίσει σε άρθρο μας στις 26/02/2015 ότι οι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν καθορίζουν την συμπεριφορά τους από τις προσωπικές τους επιλογές. Αλλά από τις επιλογές των αφεντικών τους που είναι οι ευρωπαίοι καπιταλιστές και οι πολυεθνικές επιχειρήσεις. Είχαμε τονίσει επίσης ότι η διαπραγμάτευση με το Ευρωπαϊκό Διευθυντήριο δεν ήταν ένας απλός καθημερινός περίπατος γιατί ο στόχος τους από την πρώτη στιγμή ήταν να επιβάλλουν τα συμφέροντα των καπιταλιστών που ιδιαίτερα την περίοδο αποσύνθεσης του καπιταλισμού δεν έχουν διάθεση να δώσουν ακόμα και ελάχιστες παραχωρήσεις. Ήδη σε πολλές χώρες έχουν περάσει σε μια μεγάλη επίθεση ενάντια στους ευρωπαίους εργαζόμενους για να πάρουν πίσω όλες τις κοινωνικές παροχές. Έτσι λοιπόν και μέσα από την τελευταία συμφωνία η αστική τάξη αφού στραγγάλισε την Ελληνική Κυβέρνηση και την ελληνική κοινωνία, επέβαλλε μέτρα
1) που μέσα από την μείωση του κόστους εργασίας θα δώσουνε μεγαλύτερη κερδοφορία στους εργοδότες εις βάρος των εργαζόμενων
2 ) Μέσα από την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και του δημόσιου πλούτου, θα δώσουν γρήγορο και εύκολο κέρδος στις πολυεθνικές επιχειρήσεις, ιδιαίτερα στις Γερμανικές
3) μέσα από τα ταπεινωτικά αυτά μέτρα ήθελαν να δώσουν ένα σκληρό μάθημα στους έλληνες καθώς και τους Ευρωπαίους εργαζόμενους, για να μη αντιδρούν και να μην ξεσηκώνονται απέναντι στους ισχυρούς. Αυτή είναι η ουσία της νέας συμφωνίας. Είναι μια συμφωνία καλά σχεδιασμένη για να ξεζουμίσει και να ταπεινώσει τους εργαζόμενους και την Ελληνική κοινωνία.
Αυτό τον χαρακτήρα έχουν α) η μείωση των δαπανών για τις δημόσιες υπηρεσίες β) η περικοπή των συντάξεων με διάφορους τρόπους γ) η αύξηση της έμμεσης φορολογία, ιδιαίτερα στα είδη πρώτης ανάγκης όπως τρόφιμα, η οποία επιβάλλει ακόμα παραπέρα λιτότητα για τους εργαζόμενους δ) η παρέμβαση στα εργασιακά δικαιώματα με την παραπέρα εφαρμογή μορφών ελαστικής εργασίας, την κατάργηση της αργίας την Κυριακή κλπ ε) τις ιδιωτικοποιήσεις (αεροδρόμια, λιμάνια, ΑΔΜΥΕ, Ελληνικό κ.λ.π.), καθώς επίσης και την δημιουργία οργανισμού για την εκποίηση μεγάλου μέρους της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, όπου ένα μέρος θα πάει στην ενίσχυση των τραπεζών και ένα άλλο στην αποπληρωμή του χρέους.
Αυτή η συμφωνία είναι μια ληστρική συμφωνία και δεν την μεταβάλλει ουσιαστικά τα μέτρα που συμπεριλαμβάνει για την αύξηση της φορολογίας στις μεγάλες επιχειρήσεις, δείχνοντας ότι και εκεί η Κυβέρνηση βαδίζει με ημίμετρα γιατί εξάλειψε την έκτακτη εισφορά που είχε προτείνει για τις επιχειρήσεις με πάνω από 500.000 ευρώ κέρδη, καθώς επίσης και οποιαδήποτε άλλη αναφορά στο να πληρώσει μέρος αυτής της κρίσης η άρχουσα τάξη.
1) που μέσα από την μείωση του κόστους εργασίας θα δώσουνε μεγαλύτερη κερδοφορία στους εργοδότες εις βάρος των εργαζόμενων
2 ) Μέσα από την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και του δημόσιου πλούτου, θα δώσουν γρήγορο και εύκολο κέρδος στις πολυεθνικές επιχειρήσεις, ιδιαίτερα στις Γερμανικές
3) μέσα από τα ταπεινωτικά αυτά μέτρα ήθελαν να δώσουν ένα σκληρό μάθημα στους έλληνες καθώς και τους Ευρωπαίους εργαζόμενους, για να μη αντιδρούν και να μην ξεσηκώνονται απέναντι στους ισχυρούς. Αυτή είναι η ουσία της νέας συμφωνίας. Είναι μια συμφωνία καλά σχεδιασμένη για να ξεζουμίσει και να ταπεινώσει τους εργαζόμενους και την Ελληνική κοινωνία.
Αυτό τον χαρακτήρα έχουν α) η μείωση των δαπανών για τις δημόσιες υπηρεσίες β) η περικοπή των συντάξεων με διάφορους τρόπους γ) η αύξηση της έμμεσης φορολογία, ιδιαίτερα στα είδη πρώτης ανάγκης όπως τρόφιμα, η οποία επιβάλλει ακόμα παραπέρα λιτότητα για τους εργαζόμενους δ) η παρέμβαση στα εργασιακά δικαιώματα με την παραπέρα εφαρμογή μορφών ελαστικής εργασίας, την κατάργηση της αργίας την Κυριακή κλπ ε) τις ιδιωτικοποιήσεις (αεροδρόμια, λιμάνια, ΑΔΜΥΕ, Ελληνικό κ.λ.π.), καθώς επίσης και την δημιουργία οργανισμού για την εκποίηση μεγάλου μέρους της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, όπου ένα μέρος θα πάει στην ενίσχυση των τραπεζών και ένα άλλο στην αποπληρωμή του χρέους.
Αυτή η συμφωνία είναι μια ληστρική συμφωνία και δεν την μεταβάλλει ουσιαστικά τα μέτρα που συμπεριλαμβάνει για την αύξηση της φορολογίας στις μεγάλες επιχειρήσεις, δείχνοντας ότι και εκεί η Κυβέρνηση βαδίζει με ημίμετρα γιατί εξάλειψε την έκτακτη εισφορά που είχε προτείνει για τις επιχειρήσεις με πάνω από 500.000 ευρώ κέρδη, καθώς επίσης και οποιαδήποτε άλλη αναφορά στο να πληρώσει μέρος αυτής της κρίσης η άρχουσα τάξη.
ΑΥΤΗ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΧΕΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΗΣ
Όλες οι αναφορές και οι εκθέσεις και των πιο συντηρητικών αστικών οργανισμών αναφέρουν ότι η λιτότητα θα χειροτερεύσει τα πράγματα για την Ελληνική κοινωνία. Το 35 % του πληθυσμού που βρίσκεται κάτω από το όριο της πτώχειας με αυτά τα μέτρα θα αυξηθεί, όπως επίσης και η ανεργία, επίσης σε ένα ασταθές περιβάλλον κοινωνικά και οικονομικά δεν πρόκειται να υπάρξουν επενδύσεις ,παρά μόνο κερδοσκοπικές δραστηριότητες.
Αυτό λοιπόν που πρέπει με σιγουριά να πούμε είναι ότι με αυτά τα μέτρα
α)δεν πρόκειται να έχουμε ανάπτυξη και κατά επέκταση κανενός είδους ευημερία
β) ούτε θα υπάρχει δυνατότητα να εξυπηρετηθεί το χρέος.
Έτσι λοιπόν σε σύντομο χρονικό διάστημα θα έχουμε μια ΝΕΑ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ. Τα αδιέξοδα θα ενταθούν και η Ελληνική κοινωνία θα βρίσκεται ανάμεσα στην απόγνωση, τον φασισμό και την εξέγερση.
Αυτό λοιπόν που πρέπει με σιγουριά να πούμε είναι ότι με αυτά τα μέτρα
α)δεν πρόκειται να έχουμε ανάπτυξη και κατά επέκταση κανενός είδους ευημερία
β) ούτε θα υπάρχει δυνατότητα να εξυπηρετηθεί το χρέος.
Έτσι λοιπόν σε σύντομο χρονικό διάστημα θα έχουμε μια ΝΕΑ ΚΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ. Τα αδιέξοδα θα ενταθούν και η Ελληνική κοινωνία θα βρίσκεται ανάμεσα στην απόγνωση, τον φασισμό και την εξέγερση.
ΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ
Αυτό που τονίζαμε συνεχώς είναι ότι τα πάντα είναι αποτέλεσμα συσχετισμού δύναμης και οι μόνοι σύμμαχοι σε αυτή την διαπραγμάτευση για την ελληνική Κυβέρνηση, ήταν οι Έλληνες και οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι. Αυτό της το όπλο ποτέ δεν το χρησιμοποίησε η Ελληνική Κυβέρνηση. Ο κ. Βαρουφάκης και οι συνεργάτες τους χαριεντιζόντουσαν με τους εκπροσώπους της αστικής τάξης, σε ένα διαγωνισμό « έξυπνων» διαλόγων και δημοσιότητας, δείχνοντας ότι δεν είχαν καταλάβει με ποιους διαπραγματεύονται.
Αλλά πάνω απ’ όλα ότι δεν είχαν καταλάβει για ποιους διαπραγματεύονται. Ενώ τα πράγματα ήταν απόλυτα καθαρά. Διαπραγματευόντουσαν με τους εκπροσώπους του πιο σκληρού κομματιού της αστικής τάξης και διαπραγματευόντουσαν για τους Ευρωπαίους και τους Έλληνες εργαζόμενους. Η ίδια η Κυβέρνηση με τις επιλογές της (επιλογή Υπουργών, στελεχών Υπουργείων ,επιλογή προέδρου Δημοκρατίας κ.λ.π. ) έδινε ένα στίγμα ταξικά διφορούμενο ότι εκπροσωπούσε το έθνος γενικά και όχι τους καταπιεσμένους, τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους φτωχούς της Ελληνικής κοινωνίας. Με αυτό τον τρόπο εξέπεμπαν σήμα συναίνεσης και όχι μαχητικής υπεράσπισης των συμφερόντων των εργαζόμενων. Αντί να καλέσει από την πρώτη στιγμή τους Ευρωπαίους και τους έλληνες εργαζόμενους, τα συνδικάτα, τα Κόμματα της Αριστεράς και την Αριστερά στης Σοσιαλδημοκρατίας, στο πλευρό τη, και να συντομεύσει έτσι τις συνομιλίες έδινε δείγματα καλής συμπεριφοράς πληρώνοντας τις υποχρεώσεις στο ΔΝΤ, δίνοντας χρήματα στους δανειστές ,επιτρέποντας την φυγή δισεκατομμυρίων κάθε μέρα από τις Τράπεζες ,με τις ευλογίες του κ. Στουρνάρα, χωρίς να διεκδικεί αποφασιστικά τα χρήματα που μας χρωστούσαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και με αυτό τον τρόπο συνεχώς το Διευθυντήριο έσφιγγε την θηλιά που είχε περάσει γύρω από τον λαιμό της Κυβέρνησης ,οδηγώντας τα πράγματα σε οικονομική ασφυξία και τελικά στο κλείσιμο των Τραπεζών.
Όταν αποφάσισε να καλέσει τους εργαζόμενους να τους συμπαρασταθούν με το δημοψήφισμα με κλειστές τράπεζες και παρά τον κίνδυνο της εξόδου από το Ευρώ, οι εργαζόμενοι με νέα πρωτοφανές μαζικό κίνημα συμπαράστασης και παρά την τεράστια επίθεση ενάντια τους από συστημικά μέσα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, από τους εργοδοτικούς κύκλους και από το Διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ποικιλοτρόπως, παρόλα ο λαός έδωσε στην κυβέρνηση μια τεράστια νίκη και δύναμη, για να διαπραγματευτεί από ισχυρή θέση. Το ίδιο έπραξαν και οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι με συγκεντρώσεις υποστήριξης δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων σε εκατοντάδες πόλεις, Παρόλα αυτά στην τελική διαπραγμάτευση η Κυβέρνηση αντί να πατήσει σε αυτή την δύναμη, επειδή ακριβώς την απειλούσαν με την απόλυτη καταστροφή, υπόγραψε ένα σκληρό νέο μνημόνιο. Πολλοί βγαίνουν τώρα και λένε ότι ήταν αναπότρεπτο θέλουμε να τονίσουμε ότι δεν ήταν αναπότρεπτο ήταν μοιραίο.
Και ήταν αποτέλεσμα μιας σειράς λαθών και ιδιαίτερα της αφελούς εμπιστοσύνης στην αστική τάξη και στους εκπροσώπους της.
Αλλά πάνω απ’ όλα ότι δεν είχαν καταλάβει για ποιους διαπραγματεύονται. Ενώ τα πράγματα ήταν απόλυτα καθαρά. Διαπραγματευόντουσαν με τους εκπροσώπους του πιο σκληρού κομματιού της αστικής τάξης και διαπραγματευόντουσαν για τους Ευρωπαίους και τους Έλληνες εργαζόμενους. Η ίδια η Κυβέρνηση με τις επιλογές της (επιλογή Υπουργών, στελεχών Υπουργείων ,επιλογή προέδρου Δημοκρατίας κ.λ.π. ) έδινε ένα στίγμα ταξικά διφορούμενο ότι εκπροσωπούσε το έθνος γενικά και όχι τους καταπιεσμένους, τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους φτωχούς της Ελληνικής κοινωνίας. Με αυτό τον τρόπο εξέπεμπαν σήμα συναίνεσης και όχι μαχητικής υπεράσπισης των συμφερόντων των εργαζόμενων. Αντί να καλέσει από την πρώτη στιγμή τους Ευρωπαίους και τους έλληνες εργαζόμενους, τα συνδικάτα, τα Κόμματα της Αριστεράς και την Αριστερά στης Σοσιαλδημοκρατίας, στο πλευρό τη, και να συντομεύσει έτσι τις συνομιλίες έδινε δείγματα καλής συμπεριφοράς πληρώνοντας τις υποχρεώσεις στο ΔΝΤ, δίνοντας χρήματα στους δανειστές ,επιτρέποντας την φυγή δισεκατομμυρίων κάθε μέρα από τις Τράπεζες ,με τις ευλογίες του κ. Στουρνάρα, χωρίς να διεκδικεί αποφασιστικά τα χρήματα που μας χρωστούσαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και με αυτό τον τρόπο συνεχώς το Διευθυντήριο έσφιγγε την θηλιά που είχε περάσει γύρω από τον λαιμό της Κυβέρνησης ,οδηγώντας τα πράγματα σε οικονομική ασφυξία και τελικά στο κλείσιμο των Τραπεζών.
Όταν αποφάσισε να καλέσει τους εργαζόμενους να τους συμπαρασταθούν με το δημοψήφισμα με κλειστές τράπεζες και παρά τον κίνδυνο της εξόδου από το Ευρώ, οι εργαζόμενοι με νέα πρωτοφανές μαζικό κίνημα συμπαράστασης και παρά την τεράστια επίθεση ενάντια τους από συστημικά μέσα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, από τους εργοδοτικούς κύκλους και από το Διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ποικιλοτρόπως, παρόλα ο λαός έδωσε στην κυβέρνηση μια τεράστια νίκη και δύναμη, για να διαπραγματευτεί από ισχυρή θέση. Το ίδιο έπραξαν και οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι με συγκεντρώσεις υποστήριξης δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων σε εκατοντάδες πόλεις, Παρόλα αυτά στην τελική διαπραγμάτευση η Κυβέρνηση αντί να πατήσει σε αυτή την δύναμη, επειδή ακριβώς την απειλούσαν με την απόλυτη καταστροφή, υπόγραψε ένα σκληρό νέο μνημόνιο. Πολλοί βγαίνουν τώρα και λένε ότι ήταν αναπότρεπτο θέλουμε να τονίσουμε ότι δεν ήταν αναπότρεπτο ήταν μοιραίο.
Και ήταν αποτέλεσμα μιας σειράς λαθών και ιδιαίτερα της αφελούς εμπιστοσύνης στην αστική τάξη και στους εκπροσώπους της.
ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ
Ήταν φυσικό λοιπόν μετά από αυτή την συμφωνία να υπάρξει και οργή και θυμός και απογοήτευση. Και βεβαίως είναι φυσική η έλλειψη εμπιστοσύνης από την εσωκομματική αντιπολίτευση και τους βουλευτές τους Αριστερούς ρεύματος για τον απλό λόγο ότι ηγετική ομάδα όλο αυτό το διάστημα είχε την βάση και την ηγεσία του κόμματος έξω από τις διαπραγματεύσεις. Υπάρχει η λογική του αριστερού ρεύματος το οποίο λέει ότι θα καταψηφίσει τον Μνημόνιο στην Βουλή. Υπάρχουν κάποιο σύντροφοι οι οποίοι υποστηρίζουν την ηγεσία και λένε ότι το ζητούμενο είναι να παραμείνει η αριστερά στην Κυβέρνηση.. Το δικό μας ερώτημα και θέση είναι η εξής : να παραμείνει στην Κυβέρνηση να κάνει τι; Για να κάνει την δουλεία που δεν έκαναν η Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ διαλύοντας και ξεφτιλίζοντας την Αριστερά, απογοητεύοντας όλους αυτούς που είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους σε αυτή την Κυβέρνηση και φέρνοντας αναπόφευκτα το μνημονιακό μπλοκ στην Κυβέρνηση; Ασφαλώς πιστεύουμε ότι αυτό δεν πρέπει να γίνει με κανέναν τρόπο.
ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ
Για να παραμείνει η αριστερά στην κυβέρνηση αυτό που πρέπει να γίνει είναι να προχωρήσουμε και να επιβάλλουμε μια σειρά μέτρων σε αντιδιαστολή με τα μέτρα που απαιτεί το Ευρωπαϊκό Διευθυντήριο σαν ισοδύναμα βάζοντας το δικό μας ταξικό μνημόνιο και αυτό μπορεί να είναι:
1) Η έκτακτη φορολογία στο μεγάλο κεφάλαιο στις πολυεθνικές και στις επιχειρήσεις με υψηλό κέρδος
2) Η δραστική μείωση των πολεμικών δαπανών. Με δεδομένο ότι το 30% των αμυντικών δαπανών (ισοδυναμούν με 1 δις περίπου) αφορά νέες παραγγελίες εξοπλισμών θα μπορούσαν αυτές να καταργηθούν με την εγγύηση της ΕΕ για την αμυντική κάλυψη της χώρας για όσο διάστημα βρισκόμαστε σε πρόγραμμα προσαρμογής.
3) Η σύλληψη των παράνομων κερδών λαθρεμπορίου, καυσίμων και τσιγάρων που υπολογίζονται ετησίως σε 1,7 δις.
4) Η πάταξη της διαφθοράς που με δεδομένο ότι οι μίζες εκτιμώνται μεταξύ 10% (Παπανδρόπουλος) και 30% (Τούντας) είναι λογικό να αναμένονται σοβαρές οικονομίες. Το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας εκτιμά πως η διαφθορά κοστίζει 14 δις ετησίως στην Ελλάδα (βλ προμήθειες νοσοκομείων, τοπικής αυτοδιοίκησης, εξοπλιστικών δαπανών, υπερτιμολογήσεις μεγάλων έργων κλπ). Σχετικά μέσα καταπολέμησης της έχουν προταθεί επανειλημμένα κι είναι απολύτως εφικτά και εφαρμόσιμα (πχ καθιέρωση εσωτερικών ελέγχων σε δημόσιους οργανισμούς, επιβολή ανάρτησης ‘πόθεν έσχες’ στο διαδίκτυο δημοσίων υπαλλήλων κι στελεχών τοπικής αυτοδιοίκησης, υιοθέτηση διπλογραφικού λογιστικού συστήματος στην οικονομική διαχείριση, εκτεταμένη χρήση ηλεκτρονικών συναλλαγών, κατάσχεση περιουσιών σε παραβάτες ανάπτυξη μορφών κοινωνικού και εργατικού έλεγχου κλπ).
5) Στα παραπάνω ζητήματα εναλλακτικής οικονομικής πολιτικής εξυγίανσης , ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προσθέσει την υλοποίηση κρίσιμων μεταρρυθμίσεων στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης και των δομών της οικονομίας προκειμένου να φορολογηθούν τα 45 δις της παραοικονομίας (25% του συνολικού ΑΕΠ) και να συλληφθούν ετησίως διαφεύγοντες φόροι 11,3 δις (με συντελεστή 25%) μέσα στην τετραετία της νέας διακυβέρνησης, με στόχο το πρώτο έτος σύλληψη φοροδιαφυγής 2,8 δις περίπου.
6) Ανεργία και χρέος είναι τα δύο σημαντικότερα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και η λύση βρίσκεται στην ανάπτυξη. Αλλά σε μία ανάπτυξη στην οποία αδυνατούν οι ιδιωτικές επενδύσεις να πρωτοστατήσουν (ελλείψει υψηλής κερδοφορίας και ζήτησης για τα προϊόντα τους) ενώ το κράτος χωλαίνει εξαιτίας της μεγάλης υπερχρέωσης του. Γι’ αυτό η λύση πρέπει να είναι διττή : από τη μία κούρεμα κι αναδιάρθρωση χρέους (το 25% του οποίου ή 76 δις οφείλεται σε δαπάνες ξεπερασμένων κι άχρηστων εν πολλοίς πολεμικών εξοπλισμών) κι από την άλλη δημόσιες επενδύσεις που σε συνδυασμό με τον κοινωνικό τομέα της οικονομίας να δημιουργήσουν επαρκή ζήτηση.
Οι δημόσιες επενδύσεις πρέπει να εξαιρεθούν από τον υπολογισμό του πρωτογενούς πλεονάσματος αλλά πρέπει μαζικά να στραφούν στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ώστε η νέα απασχόληση που θα δημιουργηθεί να τονώσει την αναγκαία ζήτηση για την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων.
7) Για τον σκοπό αυτό είναι βεβαίως απαραίτητη η απαρέγκλιτη τήρηση του προγράμματος της Θεσσαλονίκης όσον αφορά τη δημιουργία εντός διετίας 300.000 νέων θέσεων εργασίας συνολικού κόστους 5 δις (3 δις τον πρώτο χρόνο). Ωστόσο, εάν θέλουμε πραγματικά να δώσουμε μία μεγάλη ώθηση στην απασχόληση και στην ανάπτυξη κρίνουμε απαραίτητη τη μείωση του εβδομαδιαίου εργάσιμου χρόνου σε 35 ώρες που είναι ικανή να αυξήσει την απασχόληση κατά 10% περίπου, δηλαδή να προσθέσει άλλες 350.000 θέσεις εργασίας μέσα σε 1-2 χρόνια (αναλόγως του εάν η μείωση θα γίνει μονομιάς ή σταδιακά). Μάλιστα, αν η μείωση του εβδομαδιαίου εργάσιμου χρόνου γινόταν συγχρόνως πανευρωπαϊκά, το ευνοϊκό αποτέλεσμα σε απασχόληση κι ανάπτυξη θα ήταν πολλαπλάσιο.
Σε κάθε περίπτωση, με 650.000 νέες θέσεις εργασίας μέχρι τις αρχές του 2017 το ποσοστό ανεργίας θα πέσει στο 13-14% ενώ οι ρυθμοί ανάπτυξης θα φθάσουν το 2-3% προσθέτοντας 25 δις στο ΑΕΠ στην 5ετία και 6 δις στα φορολογικά έσοδα, ώστε και οι απαιτούμενοι δημοσιονομικοί περιορισμοί να εξυπηρετηθούν και η κοινωνικοπολιτική κατάσταση στη χώρα να εξομαλυνθεί.
Με βάση τα παραπάνω, θα μπορούσε να καταρτιστεί ο παρακάτω πίνακας ισοδύναμων μέτρων.
Πίνακας ισοδυνάμων μέτρων
Πηγές δημοσίων εσόδων Ετήσια αξία φορολογικών εσόδων
Πάταξη διαφθοράς 14 δις (3 δις α’ χρόνος)
Φοροδιαφυγή 11 δις (α’ χρόνος 2,8 δις)
Σύλληψη κερδών λαθρεμπορίου 1,7 δις
Ανάπτυξη χάρις στη δημιουργία 650.000 θέσεων εργασίας από μαζικές επενδύσεις και μείωση εργάσιμου χρόνου 1,2 δις
Μείωση εξοπλιστικών δαπανών κατά 30% 1,0 δις
Εξαίρεση δημοσίων επενδύσεων από πρωτογενές αποτέλεσμα 6,4 δις
Σύνολο εξοικονόμησης α’ έτους 16,1 δις (ή 9,7 δις χωρίς τις δημόσιες επενδύσεις)
Αυτά πρέπει να είναι τα μέτρα που θα προτείνει η Κυβέρνηση και ταυτόχρονα πρέπει να περάσει στην εφαρμογή τους, δείχνοντας το που προσανατολίζεται για να μαζέψει χρήματα που είναι απαραίτητα για να τροφοδοτήσει την υλοποίηση του προγράμματός της.
2) Η δραστική μείωση των πολεμικών δαπανών. Με δεδομένο ότι το 30% των αμυντικών δαπανών (ισοδυναμούν με 1 δις περίπου) αφορά νέες παραγγελίες εξοπλισμών θα μπορούσαν αυτές να καταργηθούν με την εγγύηση της ΕΕ για την αμυντική κάλυψη της χώρας για όσο διάστημα βρισκόμαστε σε πρόγραμμα προσαρμογής.
3) Η σύλληψη των παράνομων κερδών λαθρεμπορίου, καυσίμων και τσιγάρων που υπολογίζονται ετησίως σε 1,7 δις.
4) Η πάταξη της διαφθοράς που με δεδομένο ότι οι μίζες εκτιμώνται μεταξύ 10% (Παπανδρόπουλος) και 30% (Τούντας) είναι λογικό να αναμένονται σοβαρές οικονομίες. Το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας εκτιμά πως η διαφθορά κοστίζει 14 δις ετησίως στην Ελλάδα (βλ προμήθειες νοσοκομείων, τοπικής αυτοδιοίκησης, εξοπλιστικών δαπανών, υπερτιμολογήσεις μεγάλων έργων κλπ). Σχετικά μέσα καταπολέμησης της έχουν προταθεί επανειλημμένα κι είναι απολύτως εφικτά και εφαρμόσιμα (πχ καθιέρωση εσωτερικών ελέγχων σε δημόσιους οργανισμούς, επιβολή ανάρτησης ‘πόθεν έσχες’ στο διαδίκτυο δημοσίων υπαλλήλων κι στελεχών τοπικής αυτοδιοίκησης, υιοθέτηση διπλογραφικού λογιστικού συστήματος στην οικονομική διαχείριση, εκτεταμένη χρήση ηλεκτρονικών συναλλαγών, κατάσχεση περιουσιών σε παραβάτες ανάπτυξη μορφών κοινωνικού και εργατικού έλεγχου κλπ).
5) Στα παραπάνω ζητήματα εναλλακτικής οικονομικής πολιτικής εξυγίανσης , ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προσθέσει την υλοποίηση κρίσιμων μεταρρυθμίσεων στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης και των δομών της οικονομίας προκειμένου να φορολογηθούν τα 45 δις της παραοικονομίας (25% του συνολικού ΑΕΠ) και να συλληφθούν ετησίως διαφεύγοντες φόροι 11,3 δις (με συντελεστή 25%) μέσα στην τετραετία της νέας διακυβέρνησης, με στόχο το πρώτο έτος σύλληψη φοροδιαφυγής 2,8 δις περίπου.
6) Ανεργία και χρέος είναι τα δύο σημαντικότερα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και η λύση βρίσκεται στην ανάπτυξη. Αλλά σε μία ανάπτυξη στην οποία αδυνατούν οι ιδιωτικές επενδύσεις να πρωτοστατήσουν (ελλείψει υψηλής κερδοφορίας και ζήτησης για τα προϊόντα τους) ενώ το κράτος χωλαίνει εξαιτίας της μεγάλης υπερχρέωσης του. Γι’ αυτό η λύση πρέπει να είναι διττή : από τη μία κούρεμα κι αναδιάρθρωση χρέους (το 25% του οποίου ή 76 δις οφείλεται σε δαπάνες ξεπερασμένων κι άχρηστων εν πολλοίς πολεμικών εξοπλισμών) κι από την άλλη δημόσιες επενδύσεις που σε συνδυασμό με τον κοινωνικό τομέα της οικονομίας να δημιουργήσουν επαρκή ζήτηση.
Οι δημόσιες επενδύσεις πρέπει να εξαιρεθούν από τον υπολογισμό του πρωτογενούς πλεονάσματος αλλά πρέπει μαζικά να στραφούν στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ώστε η νέα απασχόληση που θα δημιουργηθεί να τονώσει την αναγκαία ζήτηση για την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων.
7) Για τον σκοπό αυτό είναι βεβαίως απαραίτητη η απαρέγκλιτη τήρηση του προγράμματος της Θεσσαλονίκης όσον αφορά τη δημιουργία εντός διετίας 300.000 νέων θέσεων εργασίας συνολικού κόστους 5 δις (3 δις τον πρώτο χρόνο). Ωστόσο, εάν θέλουμε πραγματικά να δώσουμε μία μεγάλη ώθηση στην απασχόληση και στην ανάπτυξη κρίνουμε απαραίτητη τη μείωση του εβδομαδιαίου εργάσιμου χρόνου σε 35 ώρες που είναι ικανή να αυξήσει την απασχόληση κατά 10% περίπου, δηλαδή να προσθέσει άλλες 350.000 θέσεις εργασίας μέσα σε 1-2 χρόνια (αναλόγως του εάν η μείωση θα γίνει μονομιάς ή σταδιακά). Μάλιστα, αν η μείωση του εβδομαδιαίου εργάσιμου χρόνου γινόταν συγχρόνως πανευρωπαϊκά, το ευνοϊκό αποτέλεσμα σε απασχόληση κι ανάπτυξη θα ήταν πολλαπλάσιο.
Σε κάθε περίπτωση, με 650.000 νέες θέσεις εργασίας μέχρι τις αρχές του 2017 το ποσοστό ανεργίας θα πέσει στο 13-14% ενώ οι ρυθμοί ανάπτυξης θα φθάσουν το 2-3% προσθέτοντας 25 δις στο ΑΕΠ στην 5ετία και 6 δις στα φορολογικά έσοδα, ώστε και οι απαιτούμενοι δημοσιονομικοί περιορισμοί να εξυπηρετηθούν και η κοινωνικοπολιτική κατάσταση στη χώρα να εξομαλυνθεί.
Με βάση τα παραπάνω, θα μπορούσε να καταρτιστεί ο παρακάτω πίνακας ισοδύναμων μέτρων.
Πίνακας ισοδυνάμων μέτρων
Πηγές δημοσίων εσόδων Ετήσια αξία φορολογικών εσόδων
Πάταξη διαφθοράς 14 δις (3 δις α’ χρόνος)
Φοροδιαφυγή 11 δις (α’ χρόνος 2,8 δις)
Σύλληψη κερδών λαθρεμπορίου 1,7 δις
Ανάπτυξη χάρις στη δημιουργία 650.000 θέσεων εργασίας από μαζικές επενδύσεις και μείωση εργάσιμου χρόνου 1,2 δις
Μείωση εξοπλιστικών δαπανών κατά 30% 1,0 δις
Εξαίρεση δημοσίων επενδύσεων από πρωτογενές αποτέλεσμα 6,4 δις
Σύνολο εξοικονόμησης α’ έτους 16,1 δις (ή 9,7 δις χωρίς τις δημόσιες επενδύσεις)
Αυτά πρέπει να είναι τα μέτρα που θα προτείνει η Κυβέρνηση και ταυτόχρονα πρέπει να περάσει στην εφαρμογή τους, δείχνοντας το που προσανατολίζεται για να μαζέψει χρήματα που είναι απαραίτητα για να τροφοδοτήσει την υλοποίηση του προγράμματός της.
Για να γίνουν τα παραπάνω όμως είναι απαραίτητο η Κυβέρνηση να κάνει ακόμη δύο κινήσεις :
1) Να πιέσει για παραίτηση τον Στουρνάρα και να κοινωνικοποιήσει τις τράπεζες για να ελέγχει την ροή του χρήματος και για να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες για το ποιοι μεγαλοεπιχειρηματίες έχουν πάρει τα δάνεια και δεν τα πληρώνουν και ποιοι έκαναν εξαγωγή κεφαλαίου τα τελευταία χρόνια για να ελεγχθούν όλοι όσα παράνομα διαφεύγουν.
2) Να απαιτηθούν τώρα να πληρώσουν όλες τις υποχρεώσεις τα συστημικά κανάλια και ταυτόχρονα να ζητήσουμε έλεγχο αδειών για τις συχνότητες που εκπέμπουν.
Η Κυβέρνηση προτάσσοντας και δεσμευόμενη για αυτά τα μέτρα σαν ισοδύναμα στα μέτρα που προτείνει το Ευρωπαϊκό Διευθυντήριο, να καλέσει την αριστερή πτέρυγα και όλους τους διαφωνούντες για την στήριξή της στην υλοποίηση του παραπάνω προγράμματος. Εάν η Κυβέρνηση δεν δεσμευτεί για ένα τέτοιο πρόγραμμα τότε μένει χωρίς περιεχόμενο και για αυτό το λόγο εκλείπει η βάση στήριξης και παραμονής στην Κυβέρνηση. Δεν έχει κανένα λόγο να παραμείνει στην Κυβέρνηση υλοποιώντας μόνο την μνημονιακή πολιτική.
Ταυτόχρονα επειδή σύντομα θα ξαναπαρουσιαστούν προβλήματα και θα δέχεται συνέχεια επιθέσεις από το Διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να προετοιμαστεί για σύγκρουση μαζί του στο άμεσο μέλλον.
2) Να απαιτηθούν τώρα να πληρώσουν όλες τις υποχρεώσεις τα συστημικά κανάλια και ταυτόχρονα να ζητήσουμε έλεγχο αδειών για τις συχνότητες που εκπέμπουν.
Η Κυβέρνηση προτάσσοντας και δεσμευόμενη για αυτά τα μέτρα σαν ισοδύναμα στα μέτρα που προτείνει το Ευρωπαϊκό Διευθυντήριο, να καλέσει την αριστερή πτέρυγα και όλους τους διαφωνούντες για την στήριξή της στην υλοποίηση του παραπάνω προγράμματος. Εάν η Κυβέρνηση δεν δεσμευτεί για ένα τέτοιο πρόγραμμα τότε μένει χωρίς περιεχόμενο και για αυτό το λόγο εκλείπει η βάση στήριξης και παραμονής στην Κυβέρνηση. Δεν έχει κανένα λόγο να παραμείνει στην Κυβέρνηση υλοποιώντας μόνο την μνημονιακή πολιτική.
Ταυτόχρονα επειδή σύντομα θα ξαναπαρουσιαστούν προβλήματα και θα δέχεται συνέχεια επιθέσεις από το Διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να προετοιμαστεί για σύγκρουση μαζί του στο άμεσο μέλλον.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ;
Αφού η Κυβέρνηση δεσμευτεί στο παραπάνω πρόγραμμα να καλέσει τα μέλη του κόμματος και τους διαφωνούντες σε κοινό αγώνα για την υλοποίηση αυτού του προγράμματος. Όμως επειδή ακριβώς δεν υπάρχει εμπιστοσύνη πρέπει να επιτρέψει στους βουλευτές του Κόμματος να ψηφίσουν κατά συνείδηση για τα μέτρα χωρίς καμία απειλή πειθαρχικών μέτρων και διαγραφών ούτος ώστε να αποτραπεί η διάσπαση. Μια Κυβέρνηση της Αριστεράς δεν έχει αυτοσκοπό να κυβερνά παρά μόνο αν συγκρούεται με τα συμφέροντα και αλλάζει την κοινωνία με στόχο τον σοσιαλισμό.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΑΡΙΓΙΑΝΝΗΣ
Σχόλια